Published by Sarah Uzunlar, ProMosaik Poetry Son dokunuş - Muharrem Kördüğüm Şimdi sen yoksun Hatıralarla çepeçevre kuşatılmış hayalinden başka Bir kuş misali İncitmekten duyduğum korkuyla avuçlarımı açarak göstermek istemiştim Kanatlarını hiç düşünmeden Alışmıştır diyordum çağrımın sesine yöneleceği anlaHatıramdı Gökyüzünün karanlığa çevrildiği anı yaşarken Uyuyordu bir bebeğin saflığıyla Hafif bir inlemenin bedenindeki yükselen acısıylaBelki dokunmaktı şakaklarından süzülen soğuk teri silmek Oğlumdu diyordum tutmak öpmek koklamak ve sarılmaktı Belki bir korkuydu ölümün soğuk yüzü ile karşılaşmak Bir ağlasam diyordum saflığın el değmemiş omuzlarındaŞimdi sen yoksun Yalnızlığının bende kalan hatırasıyla