Published by Sarah Uzunlar, ProMosaik Poetry  Hiçkimse - Salvatore Quasimodo Belki de bir çocuğum ben ölülerden korkan, yine de ölümü çağıran çözmek üzere onu tüm canlılardan: çocuklardan, ağaçlardan, böceklerden; yüreği hüzünlü her şeyden. Yetileri yok çünkü artık ve yollar karanlık, ve yok artık hiçkimse onu ağlatabilecek senin yanınsıra, Tanrım.

  Published by Sarah Uzunlar, ProMosaik Poetry Nessuno - Salvatore Quasimodo Io sono forse un fanciullo che ha paura dei morti, ma che la morte chiama perche' lo sciolga da tutte le creature: i bambini, l'albero, gli insetti; da ogni cosa che ha cuore di tristezza. Perche' non ha piu doni e le strade son buie, e piu non c'e' nessuno che sappia farlo piangere vicino a te, Signore.